Skin Displacement Principles an Underlying Mechanisms for Manual Therapy

Project titel: Skin Displacement Principles an Underlying Mechanisms for Manual Therapy

Deelnemers:

  • Geïnteresseerde praktijken van het MSG Science Netwerk Fysiotherapie    Vu AMC
  • rugnetwerk Amsterdam

 VU-vertegenwoordiging / begeleiding

  • Drs. Robbert van Amstel (PhD candidate)

  •  Dr. Guido Weide

  •  Prof. dr. Raymond Ostelo  (Vrije Universiteit Amsterdam)

  •  Prof. dr. Robert Schleip

  •  Prof. dr. Richard Jaspers  (Vrije Universiteit Amsterdam)

  •  Prof. dr. Annelies Pool-Goudzwaard (Vrije Universiteit Amsterdam)

Contactpersoon en aanmelding: Robbert van Amstel.  Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  tel:0611763830

robbert van amstel

Achtergrond
Lage rugpijn (LBP) is wereldwijd een veelvoorkomend musculoskeletaal probleem met een aanzienlijke invloed op de kwaliteit van leven (Buchbinder et al., 2020). In negentig procent van de gevallen wordt de oorzaak als niet-specifiek geclassificeerd, waarbij de onderliggende oorzaak onbekend is (Swart et al., 2021). Pijn die zich uitstrekt van de thoracolumbale overgang naar het bilgebied en bovenbeen is het meest voorkomende symptoom (Staal et al., 2017). Bij chronische LBP-patiënten wordt gemeld dat de thoracolumbale fascia verdikt is en vastzit aan de erector spinae, wat leidt tot verminderde elasticiteit en glijmobiliteit (Langevin et al., 2011). Langdurige ontsteking kan myofasciale vetinfiltratie en een toename van collagene crosslinks veroorzaken, wat leidt tot verminderde mechanotransductie, verfijnde proprioceptieve input en sensibilisatie van nociceptoren in de lumbodorsale weefsels. Dit kan resulteren in overmatige spiercontracties en verlies van lumbopelvicale mobiliteit (Van Amstel et al., 2024). Fysiotherapeuten richten zich bij de behandeling van niet-specifieke chronische LBP vaak op het vergroten van mobiliteit, het verminderen van pijn en het optimaliseren van de activiteit van de rompspieren. Manuele interventies worden vaak ingezet om mobiliteit te verbeteren, met het idee dat deze technieken de mobiliteit van de fascia rond gewrichten en spieren bevorderen (Wilke et al., 2017). Hoewel er enige kennis is over de mechanismen van manuele interventies, is wetenschappelijk bewijs doorgaans indirect en beperkt tot theoretische modellen. Een recente studie bij gezonde individuen toonde aan dat huidverplaatsing/skin displacement (SKD), een sleutelcomponent van manuele interventies, direct de mobiliteit van de wervelkolom, het bekken en de heup beïnvloedt (van Amstel, Jaspers, & Pool-Goudzwaard, 2022). De effecten van SKD op gewrichtsmobiliteit waren afhankelijk van de locatie en richting van de huidverplaatsing, en het bewegingsbereik kon onmiddellijk worden gemanipuleerd door de toepassing van SKD. De onderzoeksvraag van dit onderzoek betreft hoe skin displacement (SKD) de lumbopelvicale flexiemobiliteit, pijnintensiteit en myo-elektrische activiteit beinvloedt van de hamstring- en rugspieren bij individuen met niet-specifieke chronische lage rugpijn, vergeleken met gezonde controlepersonen? Onderzoeksvraag: Welke verschillen bestaan er in de schuifspanningsverhoudingen van de onderliggende weefsels tijdens skin displacement (SKD), zoals gemeten met echografie, tussen individuen met niet- specifieke lage rugpijn en gezonde controlepersonen?

 

Accreditatie: geen
Voor deelnemende fysiotherapeuten die minimaal 2 personen met lage rekruteren voor dit onderzoek is de mogelijkheid aanwezig om een gratis scholing te volgen op de snijzaal van de VU Amsterdam. Voor meer informatie: https://drive.google.com/file/d/1tTzmKYSAXvOqhKEBuJHwU25MlpVcmb8Q/view?usp=drive_link

Status project:  Lopend onderzoek

Publicatie: